Zwarte sneeuw - Simone van der Vlugt

De boek zwarte sneeuw is ge schreven door Simone van der Vlugt. De uitgever is Lemniscaat. Ik heb de recensie gelezen van de site van Simone van der Vlugt zelf. Ik vond dat de recensie van haar goed past bij het boek. Dit is de link naar de site voor de recensie: http://www.mpobooks.nl/recensies/lauryssens-zwartesneeuw.htm
Simona van der Vlugt is al van jongs af aan al begonnen met schrijven. toen ze dertien was ging ze naar een uitgever en die stimuleerde om verder te gaan met schrijven. Voor meer informatie gaan naar deze site: http://nl.wikipedia.org/wiki/Simone_van_der_Vlugt 

 Kijk voor de samenvatting op deze site: http://www.simonevandervlugt.nl/jeugd/historische-romans/zwarte-sneeuw/

Het is 1845, de veertien-jarige Emma Mullenders en haar familie wonen in Slenaken - Zuid Limburg. Maar, de oogst mislukt en de pacht kan dit jaar niet betaald worden. Daardoor worden ze uit hun boerderij gezet. Met de paar schamele bezittingen die niet zijn ingenomen gaan ze op weg naar Kerkrade, om daar in de mijn te gaan werken. Onderweg worden ze overvallen door stuikrovers en wordt hun laatste geld afhandig gemaakt. Nu hebben ze niets meer om onderweg voedsel van te kopen, en kunnen alleen hopen op de goedheid van anderen. Na twee dagen lopen en veel honger komen ze aan in Kerkrade. Maar, niet alleen Emma's vader Sjeng en haar oudere broer Volkert blijken de mijn in te moeten. Om genoeg geld te verdienen om in leven te blijven moeten ook Emma en haar tien-jarige broertje gaan werken in de mijn. Alleen haar hoogzwangere moeder Annekatrien en haar twee zusjes, de zes-jarige Sophie en de drie-jarige Mayke mogen thuisblijven.

Het werken in de mijn is zwaar, elke dag staat Emma om vier uur op, ze loopt met haar vader en broers naar de mijn en daalt de ladder af, tot tweehonderd meter onder de grond. Daar sleept ze de hele dag met manden van vijfenveertig kilo, die ze dan de ladder weer tweehonderd meter omhoog moet tillen. Daarna weer naar benenden klimmen en dan weer omhoog de hele vijftien uur lange werkdag door. De mijngangen zijn stoffig en benauwd, veel gangen staan op instorten. Elke keer opnieuw daalt Emma af met de angst nooit meer boven te komen.

De hoofdpersoon uit het verhaal is Emma. Een rustig en vriendelijk meisje dat een hekel heeft aan het werken in de mijn. Ook is ze heel leergierig. Ze wil erg graag leren lezen en schrijven, maar daar hebben haar ouders geen geld voor. Ook is ze stiekem verliefd op Rudolf, maar ze weet dat het nooit wat kan worden. Ik vind het plot en de thema goed bij elkaar passen en de hoofdpersonen vind ik goed in het boek passen en bij het plot en de thema.

Dit is een foto van iemand v die in een mijn werk:

 

Ik hoop dat er veel reacties komen. Ik zou het graag willen weten wat jullie goed vonden aan mijn verslag en wat er beter kan.